Natalio, jako kolezanka o 20 lat starsza od Ciebie, pozwol, ze podziele sie z Toba rada jaka sama byc chciala dostac 20 lat temu. Ale niestety nikt mi jej nie dzielil. Ja tez mialam wzyiu “pecha”. Majac mozliwosci intelektualne zostalam zle pokierowana. Wtedy wlatach 80tych wszystkie podstawowki byly koszmarne i przeludnione (wyz demograficzny), nikt niczego dobrze nie uczyl,a jedynym jezykiem obcym byl rosyjski. Jak do tego rodzice nie dbali o przyszloc dziecka, to ta przyszlosc zapowiadala sie raczej nieciekawie. Moi wlasnie byliz tych co to nie zdawali sobie sprawe, ze o dziecko trzeba dbac i dobrze je pokierowac. Trafilam do milego liceum,ale zupelnie nie tegoco powinnam. Wychowawczyni co prawda mowilaponoc rodzicom, ze japowinnam do innego isc, no ale oni sie tym nie przejeli i nic mi o tym nie powiedzieli. Poszlam “zebym zawod byl”. I choc uczylam sie b.dobrze, i mature zdalam celujaco to, to do czego mialam dryg ze wzgledu na rodzaj liceum bylo nie do osiagniecia. Nie wiedzialam,ze powinnam byla mimo wszystko probowac, nawet po skonczeniu studiow takich zeby tylko byly. Zatem Natalio, jesli wiesz doskonale co chcesz robic w zyciu to to mimo wszystko zrob. Jestes mloda i masz czas. Poszukaj sobie zrodla dochodu, najlepiej w klinikach weterynaryjnych, w koncu ci sie uda, pros naweto bezplatne staze i idz na studia zaoczne (wieksze szanse nawet z gorsza matura, zreszta kazda uczelnia sama ustala kryteria przyjec, wybierz taka w ktorej masz szanse studiowac, przeprowadz sie nawet do innego miejsca i realizuj marzenia. Przed toba moze nawet 70 lat zycia w tym wiecej niz 40 zawodowego. Wierz mi 6 lat jeszcze jednych studiow, ktore beda spelnieniem twoich marzen to nie wielka cena jaka zaplacisz za szczesliwe zycie. Powodzenia.

hej Natalia! Głowa do góry, ja marzyłam o studiowaniu ogrodnictwa, ale w wieku kiedy większość osób studiuje, moje życie poukładało się inaczej. Poszłam na studia w wieku lat 38, bardzo się bałam czy jeszcze potrafię się uczyć, czy dam radę. To były długie, sześcioletnie studia, podczas których miałam rok przerwy, bo na świat przyszedł nasz trzeci Syn, Mikołajek. Skończyłam studia z bardzo dobrym wynikiem przez całe studia korzystając ze stypendium naukowego i teraz pracuję w zawodzie. Piszę to żeby dodać Ci otuchy i na swoim przykładzie pokazać, jak bardzo ważne jest , aby podążać za swoimi marzeniami. Spróbuj, weź sprawy w swoje ręce. Rozumiem, ze masz żal do Rodziców, ale to Cię obciąża i powoduje, że tkwisz w miejscu, zamiast poruszać się w stronę swoich marzeń. Odwagi Natalia, idź na swoje wymarzone studia! Ostatnio szukali opiekuna dzikich zwierząt w helskim fokarium 🙂 taka praca na Ciebie czeka 🙂 pozdrawiam Cię i życzę powodzenia. Ania.